Chata Eturiego

Eturi trafił do pierwszej lepszej przydzielonej mu chaty. Jak się dowiedział od osoby, która go tu przyprowadziła, mieszkać teraz będzie w dzielnicy rybackiej. Eturi miał już wiele do czynienia z rybami, gdy wędrował wzdłuż wybrzeża. Więc jego podróż stanęła w tej dzielnicy, w sumie niczego więcej się nie spodziewał.
Dom okazał się być z trzech pomieszczeń. Od razu po przekroczeniu progu, chłopiec zauważył łóżko. W tym pomieszczeniu są dwie pary drzwi, które kierowały do innych pokoi. Jeden z nich (ten po lewej) był zupełnie pusty, a drugi (po prawej) miał zaledwie stół i krzesło.
W głównym pomieszczeniu nie było okien, więc był świecznik, leżący na ziemi.

Ta chata, miała okazać się początkiem jego nowego życia.

Eturii Shinedil urodził się w Bretonni. Chłopak od zawsze był doskonały, nie chciał jednak jak wszyscy doskonali; zostać żołnierzem. Jego życie poprzez pewno zdarzenie zmieniło się diametralnie. W zdarzeniu tym jako chłopiec, Eturii bawił się w okolicach swojego domu. Do jego rodzinnego miasta na czarnych statkach z czarnymi żaglami przybyli tajemniczy, bardzo silni wojownicy, którzy doszczętnie zniszczyli i spalili jego miasto. Eturii uciekał... Wcześniej mieszkał w porcie Cleo, teraz ucieka na północ w kierunku Uanguille. Miasto i jego dzielnice na pierwszy rzut oka była bardzo niezadbane. Cena wynajęcia domu nie była za wielka. Chłopak wynajął sobie 3 pokojowy dom. Czeka go wielka przygoda... Opening xD Eturii zaznajomił się już ze swoim domem. Chłopak w życiu przeżył ciężkie chwile, a jemu dalszemu życiu przyświecają wielkie plany i zadania. Jego przygoda dopiero ma się rozpocząć...
Zadecyduj co robisz...

Chłopiec nie miał za dużo rzeczy by rozpakowywać je w domu. W rzeczy samej- nie posiadał nic. Postanowił, że przejdzie się po okolicy by ją lepiej poznać. Przekroczył próg swojego domu, zamknął drzwi a następnie włożył obie ręce do kieszeni i ruszył prosto wzdłuż ścieżki rozglądając się do okoła
Gdzie ja trafiłem?- zadał sobie te pytanie, idąc przed siebie. Musiał poznać dokładniej te miejsce, jeśli chciał tu zostać na dłużej. Pytanie odruchowo zadał sobie w głowie.
Eturi szedł ścieżką pomiędzy domami mieszkalnymi, panował tu specyficzny klimat. Widok ryb był tu chyba normalny. Tak czy owak szedł dalej swoją drogą.

// Masz tu Muzyczkę do przygody
// Koziorec

Widok i Zapach ryb były dość nieprzyjemne dla chłopaka. Słychać głównie było odgłos jego kroków, a stąpał on po starej kamiennej dróżce. Czasami ciszę przerywała jakaś domowa awantura. Chłopak im bliżej był portu, tym bardziej ciszę przerywał hałas, hałas już nie awantur, tylko odgłos rozmów i kupców.

Eturi rzucał okiem po kupcach, których ciągle mijał. Z Czasem jego drogi było ich co raz więcej, co raz większy hałas towarzyszył domom. Chłopiec był podejrzliwy co do tego miejsca, jak i każdego innego. Być może to było zasługą jego przeżyć, wydarzeń z dzieciństwa? ie miał czasu się teraz nad tym zastanawiać- wciąż nic nie wpadło mu do oka. Nic go do tej pory nie za ciekawiło.
-Robi się ciekawie... co raz głośniej tutaj- chłopiec znów pomyślał, tym razem bardziej pozytywnie niż zwykle.
Nagle chłopiec osłupiał, nie wiedział co się z nim dzieje, był przerażony i sparaliżowany. Bicie serca nagle przyspieszyło a oddech stał się nie regularny i nie kontrolowany. Działo się tak tylko przez chwilę, chłopiec dochodził do siebie spoglądając w ziemię.
-Co to? Czy to wspomnienia!?- doszedł do wniosku że porty źle mu się kojarzą. Czuje się bezsilny, tak samo jak czuł się kiedyś. Po mimo tego chciał przeciwstawić się lękowi i ruszył dalej.

Chłopak szedł kamienną drogą. Jego wspomnienia były dla niego kłopotliwe. Jego uszom towarzyszyły już wyraźne słowa rozmów. Jest wczesny dzień, bohater wie że na targu znajdzie wartościowe towary. Jest właśnie tak jak przeczuwał. Znalazł się na środku placu targowego.

Pisz Tutaj